Rehabilitacja w chorobie Parkinsona

Dlaczego warto zdecydować się na fizjoterapię mając chorobę Parkinsona?

Fizjoterapia w chorobie Parkinsona powinna rozpocząć się w momencie postawienia diagnozy. Obok farmakoterapii, proces rehabilitacji jest kluczowym elementem leczenia choroby i jednym z najskuteczniejszych sposobów przeciwdziałania jej skutkom.

Pacjenci unikają jakiejkolwiek formy aktywności fizycznej z powodu postępujących zaburzeń ruchowych, poznawczych oraz emocjonalnych. Skutkuje to stopniowym wyłączaniem się z życia rodzinnego, społecznego czy zawodowego.

Celem fizjoterapii jest optymalizacja jakości życia, utrzymanie niezależności funkcjonalnej, przywrócenie pełnej lub możliwej do osiągnięcia sprawności fizycznej, zdolności do pracy, hobby oraz czynnego uczestniczenia w życiu społecznym.

Co jest ważne w rehabilitacji choroby Parkinsona?

Istotą fizjoterapii w chorobie Parkinsona jest terapia ruchem (kinezyterapia).

Prawidłowo prowadzona kinezyterapia wykorzystuje światowo uznane metody:

• IBITA Bobath,
• PNF (torowanie nerwowo-mięśniowe),
• metodę Petö (nauczanie kierowane),
• elementy zasadniczego sprzężenia zwrotnego (bio-feedback), np. wykonywanie testu sięgania,
• metody stymulacji sensorycznej,
• metody rozciągania,
• metody wymuszania ruchu (CIT/Tauba) (w pierwszej fazie choroby),
• muzykoterapia,
• taniec,
• gry zespołowe.

Czy można leczyć zaburzenia postawy i chodu w przebiegu choroby Parkinsona?

Zaburzenia postawy i chodu to jeden z bardziej upośledzających codzienne funkcjonowanie objawów. Chód charakteryzuje się wolnym tempem, drobnymi krokami, zawężeniem podstawy, skróceniem odległości między stopą a podłożem, brakiem współruchów kończyn górnych oraz tułowia. Charakterystyczne jest też dreptanie/ przymrożenie w trakcie przechodzenia przez wejście, czy wąskie pomieszczenia. Objawy te predysponują do upadków! Upadki niosą niebezpieczeństwo obrażeń i urazów, w wyniku których Chory może utracić zdolność poruszania się.
Ćwiczenia ruchowe są więc ważnym elementem zapobiegania upadkom oraz powrotu do sprawności fizycznej.

Oprócz terapii ruchem, nieoceniona jest równoległa praca na strukturach takich jak mięśnie, powięź czy ścięgna. Manualna praca normalizuje napięcie mięśniowe, zmniejsza przykurcze. W pierwszej kolejności postępowanie rehabilitacyjne powinno być nakierowane na usprawnienie w tym zakresie.

Wśród zalecanych ćwiczeń stosuje się:

• ćwiczenia oddechowe,
• ćwiczenia chodu (zarówno w terenie, jak i w sali gimnastycznej),
• ćwiczenia wzmacniające,
• ćwiczenia równoważne jak i wpływające na postawę ciała,
• ćwiczenia koordynacyjne,
• ćwiczenia rozciągające,
• ćwiczenia relaksacyjne.

Jaka jest rola fizjoterapeuty w procesie rehabilitacji choroby Parkinsona?

Każdy Pacjent jest indywidualnością! Zatem, każdorazowo proces rehabilitacji należy dostosować do aktualnych i głównych ograniczeń w życiu codziennym.

Czy Pacjenci w zaawansowanym stadium choroby Parkinsona mogą skorzystać z rehabilitacji?

Każdy Pacjent, na każdym etapie choroby Parkinsona może i powinien korzystać z właściwie prowadzonej kompleksowej rehabilitacji.

Często w zaawansowanym etapie choroby, Chorym towarzyszą zaburzenia mowy, połykania czy ślinotoku. Fizjoterapeuta powinien do terapii włączyć także elementy skupiające się na motoryce jamy ustnej, połykaniu, oddychaniu, mimice czy artykulacji.

Pacjentów z chorobą Parkinsona powinno leczyć się w oparciu o ścisłą współpracę fizjoterapeuty i neurologa. Odpowiednie dawkowanie leków w połączeniu z systematyczną fizjoterapią sprawiają, że osoby z chorobą Parkinsona pokonują przeszkody i osiągają cele dotychczas niezdobyte niezależnie od okresu choroby!